tarka  I

Słownik języka polskiego PWN*

tarka I
1. «płytka z dziurkami o ostrych brzegach, służąca do tarcia warzyw i owoców»
2. «u mięczaków: płytka na języku, z licznymi ząbkami, służąca do rozcierania pokarmu»
3. daw.; zob. I tara.
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego