warnik

Słownik języka polskiego PWN*

warnik
1. zob. bojler.
2. «ogrzewany parą lub wodą kocioł do odparowywania roztworów, głównie w celu wydzielenia z nich kryształów»
3. «ogrzewany zbiornik chłodziarki absorpcyjnej służący do odparowywania czynnika chłodniczego z jego stężonego roztworu»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego