wąs

Słownik języka polskiego PWN*

wąs
1. «zarost nad górną wargą mężczyzny; też: jedno z dwu pasm włosów składających się na ten zarost»
2. «jeden z długich, sztywnych włosów czuciowych lub wydłużonych wyrostków skórnych po obu stronach pyska zwierzęcia»
3. «długi, giętki wyrostek, zwłaszcza u pnączy, którym roślina przyczepia się do podpory»
4. «wąski, długi przedmiot, służący np. do przytrzymywania lub przyczepiania czegoś»

• wąsik • wąsisko
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "wąs"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…znacznie wyższy, wyglądał dziko i groźnie. Miał bujną czuprynę, potężne wąsy i owłosioną klatkę piersiową. W jego przypadku proporcje nie zostały…

 

…pewność, że jakiś nieopatrzny krok sąsiada
nie utrudni sytuacji.
Muska wąsy, rozgląda się naokoło, jakby sprawdzał, czy wszystkie
rekwizyty są należycie…

 

…ślinił, był mały, z kaczym nosem, spod którego wyłaziły przygniecione wąsy.
– Panie wójcie, ja za interesem. – A bo co?
– "Arka" potrzebna…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego