gaon

Słownik języka polskiego PWN*

gaon
1. «honorowy tytuł nadawany w VI – XIII w. przełożonym akademii talmudycznych w miastach w Babilonii, Egipcie i Syrii»
2. «tytuł nadawany zwyczajowo wybitnym uczonym talmudycznym w XVIII–XIX w.»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego