świergolić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
świer•golić -li, -lą; -l•cie
Słownik języka polskiego PWN*
świergotać, świegotać, świergolić
1. «o ptakach: wydawać krótkie, wysokie dźwięki»
2. «o dzieciach, młodych kobietach: mówić wesoło i szybko»