-chan

Wielki słownik ortograficzny PWN*

chan -nie; -nowie, -nów
Batu-chan Batu-chana, o Batu-chanie
Czyn•gis-chan Czyn•gis-chana, o Czyn•gis-chanie a. Dżyngis-chan

Słownik języka polskiego PWN*

chan I
1. «feudalny władca lub zwierzchnik prowincji w niektórych krajach Wschodu; też: tytuł tej osoby»
2. «mała budowla na planie kwadratu, kryta kopułą, przeznaczona na mauzoleum»

• chanowy, chański
chan II [wym. czchan], czan «jedna z ważniejszych szkół w chińskim buddyzmie»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego