Dudka

Wielki słownik ortograficzny PWN*

dud•ka (piszczałka; część ptasiego pióra) -d•ce, -d•kę; -dek
Dudek (nazwisko) Dud•ka, Dud•kiem; Dud•kowie, Dud•ków
dudek (ptak) -d•ka, -d•kiem; -d•ki, -d•ków
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Wielkim słowniku ortograficznym

Słownik języka polskiego PWN*

dudka
1. «ludowy instrument muzyczny»
2. «dolna część stosiny pióra ptasiego»
dudek
1. «ptak o długim, łukowato wygiętym dziobie, pomarańczowo-czarno-białym upierzeniu i rozkładanym czubie z piór na głowie»
2. pot. «głupiec»
dudki pot. «płuca bydlęce używane jako potrawa»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

dudka
dudek

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Zasady pisowni i interpunkcji

Kliknij, aby zobaczyć „Dudka” w Zasadach Pisowni

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „Dudka” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „Dudka” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „Dudka” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego