Fauna

Wielki słownik ortograficzny PWN*

fau•na -nie, -nę
Faun (mit. rzym.) Fau•na, o Fau•nie
faun (bożek leśny) fau•na, fau•nie; ci fau•nowie, te fau•ny, fau•nów

Słownik języka polskiego PWN*

fauna «ogół gatunków zwierząt charakterystycznych dla danego obszaru, środowiska lub okresu geologicznego»
• fauniczny
faun
1. Faun mit. rzym. «bóg pól i lasów»
2. mit. rzym. «lubieżny bożek leśny»
3. «o lubieżnym, starszym mężczyźnie»

• fauni

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego