Fortuna

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Fortuna (mit.) -nie, -nę
fortuna (los; majątek) -nie, -nę

Słownik języka polskiego PWN*

fortuna
1. «los, zwłaszcza dobry»
2. «wielki majątek»
3. mit. rzym. Fortuna «bogini płodności i urodzaju oraz losu i szczęścia»

• fortunka
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego