Krzyki

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Krzyki (dzielnica Wrocławia) -ków
Krzyk: Benia Krzyk, Beni Krzyka, Beni Krzykowi, Benię Krzyka, z Benią Krzykiem, o Beni Krzyku
krzyk -ku, -kiem; -ków

Słownik języka polskiego PWN*

krzyk
1. «bardzo donośne mówienie lub głośne wołanie; też: bardzo głośne nieartykułowane dźwięki wydawane przez człowieka pod wpływem bólu, strachu itp.»
2. «o donośnym głosie ptaków»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego