Księżyc
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Księżyc (naturalny satelita Ziemi) -ca: faza Księżyca, nów Księżyca, kwadra Księżyca, kratery Księżyca, zaćmienie Księżyca, wschód Księżyca (astr.)
księżyc (satelita jakiejś planety) -ca; -ce, -ców: księżyce Jowisza
księżyc (Księżyc widziany jako tarcza na niebie lub jej część) -ca: blask księżyca, pyzaty księżyc (żart.), sierp księżyca (poet.), wschód księżyca, spaść z księżyca (przen.)
Słownik języka polskiego PWN*
księżyc
• księżycowy
1. «naturalny satelita Ziemi»
2. «ciało niebieskie krążące dookoła jakiejś planety»
• księżycowy
sztuczny księżyc «sztuczny satelita Ziemi»