Ołtarz

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Oł•tarz (gwiazdozbiór) -rza
oł•tarz -rza; -rze, -rzy (a. -rzów)

Słownik języka polskiego PWN*

ołtarz
1. «u chrześcijan: stół ofiarny przeznaczony do odprawiania mszy»
2. «miejsce składania ofiar kultowych»
3. «w wolnomularstwie: stół w loży wolnomularskiej, na którym znajdują się insygnia władzy wolnomularskiej»

• ołtarzowy
ołtarz polowy «prowizoryczny ołtarz ustawiany pod gołym niebem»
ołtarz szafkowy, szafiasty «średniowieczny ołtarz w kształcie zamykanego jak szafa tryptyku lub pentaptyku»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego