Poznania
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Po•znań -ania, -aniem; przym.: poznański
Słownik języka polskiego PWN*
teoria poznania «dział filozofii traktujący o przedmiocie, treści, procesach, sposobach, granicach i kryteriach ludzkiego poznania»
• teoriopoznawczy
• teoriopoznawczy
poznać — poznawać
1. «zdobyć wiadomości o czymś, zrozumieć coś w wyniku obserwacji lub bezpośredniego doświadczenia»
2. «nauczyć się czegoś»
3. «doświadczyć czegoś, przekonać się o czymś»
4. «spostrzec coś, domyślić się czegoś»
5. «rozpoznać kogoś, coś po indywidualnych cechach»
6. «zawrzeć znajomość z kimś»
7. «przedstawić kogoś komuś»