Róg

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Róg (nazwisko) Roga, B.= D., Rogiem; Rogowie, Rogów
róg rogu, B.= M., rogiem; rogi, rogów
Krzywy Róg (miasto) Krzywego Rogu, Krzywym Rogu

Słownik języka polskiego PWN*

róg
1. «jeden z dwóch wyrostków kostnych na kości czołowej niektórych zwierząt; też: stożkowaty wyrostek na kości nosowej nosorożca»
2. «wyrostek na ciele niektórych bezkręgowców»
3. «substancja, z której są zbudowane rogi zwierzęce, a także kopyta i płytki okrywające ciała niektórych zwierząt»
4. «przedmiot wykonany z rogu zwierzęcia lub mający kształt rogu bydlęcego»
5. «instrument dęty blaszany w kształcie długiej rury zwiniętej w trzy kręgi; też: prototyp tego instrumentu wykonywany dawniej z rogu bydlęcego»
6. «brzeg jakiegoś przedmiotu w miejscu zbiegu dwóch jego krawędzi; też: ostra, stercząca część czegoś»
7. «miejsce wewnątrz zetknięcia się dwóch ścian czegoś»
8. «zbieg dwóch ulic»
9. «miejsce zetknięcia się dwóch linii ograniczających boisko sportowe; też: miejsce, skąd wykonuje się rzut rożny»
10. środ. «rzut rożny»

• rogowy
długi róg «w piłce nożnej: ten z dwóch narożników bramki, który jest bardziej odległy dla zbliżającego się z piłką zawodnika»
krótki róg «w piłce nożnej: najbliższy dla zbliżającego się z piłką zawodnika narożnik bramki»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego