Warunek
Wielki słownik ortograficzny PWN*
warunek -n•ku, -n•kiem; -n•ków
Słownik języka polskiego PWN*
warunek
1. «czynnik, od którego uzależnione jest istnienie lub zajście czegoś»
2. «zastrzeżenie w umowie, od którego spełnienia zależy zrealizowanie czegoś»
3. «we wnioskowaniu implikacyjnym: stan rzeczy, który musi zajść, aby mógł zaistnieć inny stan rzeczy»
warunek konieczny, warunek sine qua non [wym. – s-ine kwa non] «warunek, który musi być spełniony, aby mogło zajść jakieś zdarzenie»
warunek dostateczny «warunek, którego spełnienie gwarantuje zajście drugiego zdarzenia»