Zębów

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Ząb (wieś) Zębu, Zębie
ząb zęba, zębie; zęby, zębów

Słownik języka polskiego PWN*

ząb
1. «drobny twór kostny osadzony w szczęce, służący do chwytania i rozdrabniania pokarmów»
2. «element dekoracyjny w kształcie trójkąta»
3. «ostro zakończony element przyrządu do cięcia, piłowania, rozdzielania itp.»

• zębowy • ząbek • zębisko
koński ząb «odmiana kukurydzy o wydłużonych ziarnach»
miazga zęba, miazga zębowa «miękka, silnie unerwiona tkanka wypełniająca część zęba»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego