bachantka

Wielki słownik ortograficzny PWN*

bachant•ka -t•ce, -t•kę; -tek

Słownik języka polskiego PWN*

bachantka
1. mit. gr. «każda z towarzyszek Bachusa»
2. «w starożytnym Rzymie: uczestniczka bachanaliów»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

bachantka

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „bachantka” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „bachantka” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego