banda

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Ban•da ndm: morze Banda
ban•da -n•dzie, -n•dę; band
band (zespół muz.) -n•du, -n•dzie; -n•dów

Słownik języka polskiego PWN*

banda
1. «grupa ludzi dokonujących wspólnie napadów i rabunków»
2. pot. «grupa ludzi zżytych ze sobą»
3. pogard. «grupa ludzi zachowujących się hałaśliwie lub agresywnie»
4. «ogrodzenie toru wyścigowego lub lodowiska»
5. «listwa stołu bilardowego»
band [wym. bend] «zespół rozrywkowy lub jazzowy z przewagą instrumentów dętych»
bandy «odmiana hokeja na lodzie»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego