bando

Wielki słownik ortograficzny PWN*

band (zespół muz.) -n•du, -n•dzie; -n•dów
Ban•da ndm: morze Banda
ban•da -n•dzie, -n•dę; band

Słownik języka polskiego PWN*

band [wym. bend] «zespół rozrywkowy lub jazzowy z przewagą instrumentów dętych»
banda
1. «grupa ludzi dokonujących wspólnie napadów i rabunków»
2. pot. «grupa ludzi zżytych ze sobą»
3. pogard. «grupa ludzi zachowujących się hałaśliwie lub agresywnie»
4. «ogrodzenie toru wyścigowego lub lodowiska»
5. «listwa stołu bilardowego»
bandy «odmiana hokeja na lodzie»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego