bando
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Słownik języka polskiego PWN*
band [wym. bend] «zespół rozrywkowy lub jazzowy z przewagą instrumentów dętych»
banda
1. «grupa ludzi dokonujących wspólnie napadów i rabunków»
2. pot. «grupa ludzi zżytych ze sobą»
3. pogard. «grupa ludzi zachowujących się hałaśliwie lub agresywnie»
4. «ogrodzenie toru wyścigowego lub lodowiska»
5. «listwa stołu bilardowego»
bandy «odmiana hokeja na lodzie»