beneficjum
Wielki słownik ortograficzny PWN*
benefi•cjum; -cja, -cjów
Słownik języka polskiego PWN*
beneficjum
1. «w starożytnym Rzymie: akt cesarski nadający przywileje lub dobra osobom szczególnie zasłużonym»
2. «w średniowieczu: ziemia lub urząd nadany wasalowi przez seniora w zamian za wykonywanie określonych obowiązków»
3. «w Kościele katolickim: urząd kościelny, z którym związane są dochody»
4. «korzyści płynące z czegoś»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
