bielić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Słownik języka polskiego PWN*
bielić
1. «malować mlekiem wapiennym świeże tynki, płoty itp.»
2. «poddawać procesowi uszlachetniania różne produkty, przez podniesienie ich stopnia białości lub bezbarwności»
3. «pokrywać przedmioty metalowe powłoką cyny»
bielić się «odcinać się od tła jasną barwą»
biel
1. «biały kolor»
2. «biały ubiór»
3. «biały pigment stosowany do wyrobu farb i lakierów»
4. «zewnętrzna część pni drzew, przewodząca wodę»
