bis

Wielki słownik ortograficzny PWN*

bis -su, -sie; -sów
bis!
na bis

Słownik języka polskiego PWN*

bis I
1. «powtórzenie utworu lub wykonanie dodatkowego utworu przez artystę na życzenie publiczności; też: utwór wykonany dodatkowo»
2. «znak w nutach oznaczający, że daną partię należy powtórzyć»

• bisowy • bisować
bis II «okrzyk, którym publiczność domaga się powtórzenia utworu lub wykonania innego»
bis III
1. pot. «powtórzony, dodatkowy»
2. iron. «uzupełniający coś, wzorowany na czymś»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

bis I
bis II

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „bis” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „bis” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „bis” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego