bluff

Wielki słownik ortograficzny PWN*

bluff -f•fu, -f•fie; -f•fów; zob. blef

Słownik języka polskiego PWN*

blef, bluff [wym. blef]
1. «postępowanie obliczone na wprowadzenie kogoś w błąd»
2. «w grze w karty: wywoływanie u partnera wrażenia, że się ma mocniejsze karty niż w rzeczywistości»

• blefiarz, bluffiarz • blefować, bluffować
bluff zob. blef.

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego