bonie

Słownik języka polskiego PWN*

bona «wychowawczyni małych dzieci w dawnych zamożnych rodzinach»
bonia
1. «rowek utworzony w murze między krawędziami ciosów kamiennych lub płyt okładzinowych»
2. «rowek wyżłobiony w tynku, imitujący spojenie ciosów kamiennych»
bon I
1. «dowód uprawniający do otrzymania w oznaczonym terminie pewnych towarów, sumy pieniędzy lub usług»
2. «papier wartościowy»

• bonowy

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego