bony

Wielki słownik ortograficzny PWN*

bon -nu, -nie; -nów
bona (opiekunka) -nie, -nę; bon
Bona Sfor•za Bonie Sfor•zy, Bonę Sfor•zę

Słownik języka polskiego PWN*

bona «wychowawczyni małych dzieci w dawnych zamożnych rodzinach»
bon I
1. «dowód uprawniający do otrzymania w oznaczonym terminie pewnych towarów, sumy pieniędzy lub usług»
2. «papier wartościowy»

• bonowy

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego