brać
Słownik języka polskiego PWN*
brać I
1. «chwytać, obejmować kogoś, coś ręką»
2. «udawać się z kimś, z czymś dokądś»
3. «obejmować w posiadanie»
4. «kupować, wynajmować coś»
5. «zdobywać kogoś, coś siłą»
6. «korzystać z czegoś»
7. «przyjmować coś jako zapłatę»
8. «podejmować się wykonywania czegoś»
9. «stosować coś jako zabieg leczniczy, higieniczny»
10. «używać czegoś w jakimś celu»
11. «w połączeniu z rzeczownikami nazywającymi czynności: dokonywać tych czynności, np. Brać rozpęd.»
12. «pobierać skądś, zaopatrywać się w coś»
13. «powierzać komuś jakąś funkcję»
14. «pokonywać kogoś, jakąś trudność»
15. pot. «o zjawiskach atmosferycznych: wzmagać się»
16. pot. «wzbudzać zainteresowanie, zachwyt»
17. pot. «o chorobie: atakować kogoś»
18. «zażywać nałogowo narkotyki»
19. «być inspirowanym przez kogoś, przez coś»
20. «o uczuciach, wrażeniach: opanowywać kogoś»
21. «pojmować coś w jakiś sposób»
brać się
1. «chwytać samego siebie»
2. «obejmować siebie wzajemnie»
3. «zabierać się do czegoś»
4. «zdobywać się na coś»
5. «pojawiać się, powstawać, mieć w czymś swe źródło»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Ciekawostki
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
