celownik

Wielki słownik ortograficzny PWN*

celow•nik (przyrząd) -ka, -kiem; -ki, -ków
celow•nik (przypadek gramatyczny; skrót: C.) -ka, -kiem; -ki, -ków

Słownik języka polskiego PWN*

celownik I «trzeci przypadek deklinacji, odpowiadający na pytania: komu? czemu?; też: forma wyrazowa tego przypadka»
• celownikowy
celownik II
1. «przyrząd w broni palnej służący do celowania»
2. «urządzenie w aparacie fotograficznym do ustalania granic fotografowanego obrazu»
3. «urządzenie pozwalające stwierdzić kolejność zawodników na mecie»
4. «urządzenie stosowane w przyrządach geodezyjnych do nakierowywania kątomierza na oddalony przedmiot»

• celownikowy, celowniczy

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego