ciepło-ciepło
Słownik języka polskiego PWN*
ciepło
• ciepełko
1. «temperatura pośrednia między zimnem a gorącem»
2. «ciepła pogoda; też: okres ciepłej pogody»
3. «dobre, przyjazne uczucia»
4. «serdeczna, miła atmosfera»
5. «miłe wrażenie sprawiane przez ciepłe kolory lub dźwięki»
6. «energia kinetyczna cząsteczek lub atomów ciała oraz energia potencjalna ich wzajemnych oddziaływań»
• ciepełko
ciepły
• ciepło • cieplutki, cieplusi, ciepluśki, ciepluchny, ciepluteńki, cieplusieńki • cieplutko, ciepluśko, ciepluchno, ciepluteńko, cieplusieńko
1. «mający temperaturę pośrednią między gorącem a zimnem»
2. «chroniący przed zimnem»
3. «przyjazny, życzliwy; też: świadczący o takich cechach»
4. «o głosie, dźwięku: niezbyt wysoki, przyjemny dla ucha»
5. «o kolorach lub świetle: dający wrażenie ciepła»
6. pot. «przynoszący zyski»
7. pot. «zamożny, posażny»
• ciepło • cieplutki, cieplusi, ciepluśki, ciepluchny, ciepluteńki, cieplusieńki • cieplutko, ciepluśko, ciepluchno, ciepluteńko, cieplusieńko
ciepło właściwe «ilość ciepła pobierana lub wydzielana przez jeden gram danej substancji przy zmianie jej temperatury o 1°C»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
