człowieku

Słownik języka polskiego PWN*

ludzie forma liczby mnogiej rzeczownika człowiek.
biały człowiek «człowiek o białej skórze, w odróżnieniu np. od człowieka czarnoskórego lub o skórze żółtej»
człowiek I
1. «istota żywa wyróżniająca się najwyższym stopniem rozwoju psychiki i życia społecznego»
2. «reprezentant najlepszych cech ludzkich»
3. «osoba dorosła»
4. pot. «pracownik fizyczny»

• człowieczy • człowieczysko
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego