czarno
Słownik języka polskiego PWN*
czarno-
1. «pierwszy człon przymiotników złożonych wskazujący na czarny odcień barwy określonej przez drugi człon złożenia, np. czarnobrązowy, na czarną barwę tego, co nazywa drugi, rzeczownikowy człon złożenia, np. czarnooki»
2. «pierwszy człon rzeczowników złożonych wskazujący na czarny kolor tego, co nazywa drugi człon złożenia, np. czarnoziem»
czarny I
• czarno • czarniutki, czarniusieńki
1. «mający barwę najciemniejszą ze wszystkich, właściwą węglowi i sadzy»
2. «ciemny, wyraźnie odcinający się od jaśniejszego tła»
3. «mający ciemną skórę, ciemne włosy, czarną sierść»
4. «mroczny, nieoświetlony»
5. «niegodziwy, szkodliwy, zgubny»
6. «złowróżbny, pesymistyczny»
7. «trudny do zniesienia, pełen nieszczęść»
8. «bardzo brudny»
• czarno • czarniutki, czarniusieńki
czarno-biały
1. «mający dwa kolory: biały i czarny»
2. «mający tylko kolor biały, szary i czarny»
3. «nazbyt uproszczony»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
