diakon

Wielki słownik ortograficzny PWN*

diakon -nie; -ni, -nów

Słownik języka polskiego PWN*

diakon
1. «w Kościele katolickim i prawosławnym: mężczyzna mający święcenia diakonatu»
2. «w Kościołach protestanckich: duchowny mający pod opieką instytucję charytatywną»
3. «w okresie wczesnochrześcijańskim: pomocnik biskupa, opiekun ubogich i chorych»

• diakoński

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

diakon

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „diakon” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „diakon” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „diakon” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego