dopełnienie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
dopeł•nienie; -ł•nień
dopeł•nić -ł•nię, -ł•nią; -ł•nij a. -łń, -ł•nij•cie
Słownik języka polskiego PWN*
dopełnienie
• dopełnieniowy
1. «to, czym się coś dopełnia, uzupełnia, kompletuje»
2. «część zdania określająca przedmiot, na który się kieruje czynność wyrażana przez orzeczenie»
• dopełnieniowy
dopełnienie bliższe «dopełnienie, które przy zamianie orzeczenia na stronę bierną staje się podmiotem zdania»
dopełnienie dalsze «dopełnienie, które przy zamianie orzeczenia na stronę bierną nie może być podmiotem zdania»