dubel

Wielki słownik ortograficzny PWN*

dubel (kopia; powtórka) -bla, -blem; -ble, -bli
dubla -bli, -blę; -bli

Słownik języka polskiego PWN*

dubel
1. «powtórka ujęcia filmowego»
2. zob. dublet w zn. 1.
dubla
1. środ. «w grach hazardowych: podwójna stawka»
2. zob. dublet w zn. 4.

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego