dziewczyna

Wielki słownik ortograficzny PWN*

dziewczyna -ynie, -ynę; -yn
cud-dziewczyna cud-dziewczynie, cud-dziewczynę (ale: dziewczyna cud)

Słownik języka polskiego PWN*

dziewczyna
1. «młoda kobieta, zwłaszcza niezamężna»
2. «czyjaś sympatia lub narzeczona»
3. pot. «pomoc domowa»

• dziewczęcy, dziewczyński • dziewczęco • dziewczęcość
dziewczyna na posyłki «dziewczyna załatwiająca drobne polecenia na zewnątrz zakładu pracy lub na jego terenie»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

dziewczyna

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Zasady pisowni i interpunkcji

Kliknij, aby zobaczyć „dziewczyna” w Zasadach Pisowni

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „dziewczyna” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „dziewczyna” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „dziewczyna” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego