dźwięk
Wielki słownik ortograficzny PWN*
dźwięk -ku, -kiem; -ków
Słownik języka polskiego PWN*
dźwięk
• dźwiękowy • dźwiękowo
1. «wszelkie wrażenie słuchowe»
2. fiz. «zaburzenia falowe w ośrodku sprężystym, np. w powietrzu, wodzie, zdolne do wywołania wrażenia słuchowego»
3. jęz. «najmniejsza głośna artykulacja będąca składnikiem fonetycznej budowy wyrazu»
4. «brzmienie o określonej wysokości, natężeniu i barwie»
5. «słowa, muzyka i wszelkie efekty akustyczne w filmie, audycji itp.»
• dźwiękowy • dźwiękowo
pusty dźwięk «dźwięk wydobywany ze struny nieprzyciśniętej palcem w czasie gry na instrumencie smyczkowym»