elektron

Wielki słownik ortograficzny PWN*

elek•tron -nu, -nie; -nów
elek•tron. (= elektronika, elektroniczny)

Słownik języka polskiego PWN*

elektron
1. «trwała cząstka elementarna występująca jako składnik atomu lub w stanie wolnym»
2. «stop złota i srebra używany w starożytności do bicia monet, wyrobu ozdób i naczyń»
3. «gatunek złota o jasnej barwie»
4. «stop magnezu z aluminium i cynkiem, lekki, o dużej wytrzymałości»

• elektronowy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego