emigrant
Wielki słownik ortograficzny
emigrant -n•cie; -n•ci, -n•tów
Słownik języka polskiego
emigracja
• emigracyjny • emigrant • emigrancki • emigrantka • emigrować
1. «wyjazd z ojczystego kraju do innego państwa w celu osiedlenia się tam»
2. «stały lub okresowy pobyt w innym państwie»
3. «ogół emigrantów mieszkających w jakimś kraju»
• emigracyjny • emigrant • emigrancki • emigrantka • emigrować
Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego
Porady językowe
drużbanci
14.11.2011
Drużba – drużbowie, często spotykam sie z drużbant – drużbanci, panie drużbantki.
dwie sprawy
23.02.2011
Czy do języka polskiego weszło wyrażenie clue sprawy? Kilkukrotnie się z nim spotkałem w znaczeniu 'meritum sprawy', 'istota rzeczy'.
Drugie pytanie, jakie mnie nurtuje, to jaka powinna być końcówka w bierniku dla słowa surfaktant. Np. „Do roztworu dodano 10 gram surfaktanta” czy „...surfaktantu”?
Drugie pytanie, jakie mnie nurtuje, to jaka powinna być końcówka w bierniku dla słowa surfaktant. Np. „Do roztworu dodano 10 gram surfaktanta” czy „...surfaktantu”?
Korpus języka polskiego
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... do przecinania kopert, otworzyć, przeczytać...
- Umarli nie czytają listów.
- Ale emigranci czytają, powiedziałbym nawet, namiętnie.
Każde słowo przesłane z ojczyzny jest... - ... i działa pomimo okazywania, skądinąd jak najlepszej woli. Odczuwali to emigranci, przebywający tam dłuższy czas, np. Miłosz:
"W Europie Wschodniej zawsze... - ... tekstów. A jednak to w piosence spełnił się najbardziej.
Włoski emigrant (ojciec był antyfaszystą i musiał uciekać spod rządów Mussoliniego), trochę...
