formantu
Wielki słownik ortograficzny PWN*
for•mant -n•tu, -n•cie; -n•tów
Słownik języka polskiego PWN*
formant
• formantowy
1. «grupa składowych widma dźwięku nadających mu swoistą barwę»
2. «element, za pomocą którego dany wyraz został utworzony od swej podstawy słowotwórczej»
• formantowy