franc

Wielki słownik ortograficzny PWN*

franc. (= francuski) a. fr.
fran•ca -cę; franc
France: Anatole (a. Anatol) France, Anatole’a Fran•ce’a, Anatole’owi Fran•ce’owi, z Anatole’em Fran•ce’em, o Anatole’u Fran•sie ,

Słownik języka polskiego PWN*

franca
1. posp. «syfilis»
2. posp. «przewlekła, dokuczliwa choroba»
3. posp. «wyprysk, krosta»
4. obraźl. «o kimś dokuczliwym lub niegodziwym»
franko, franco [wym. franko] zob. porto-franko w zn. 2.

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego