gleba

Wielki słownik ortograficzny PWN*

gleba -bie, -bę; gleb

Słownik języka polskiego PWN*

gleba
1. «biologicznie czynna powierzchniowa warstwa skorupy ziemskiej, stanowiąca podłoże życia roślin»
2. «o zjawiskach kulturowych lub społecznych: zespół czynników sprawczych»

• glebowy
gleba murszowa zob. mursz w zn. 3.
erozja gleby «niszczenie warstwy uprawnej gleby wskutek zmywania i wywiewania jej górnych warstw»
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

gleba

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „gleba” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „gleba” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „gleba” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego