gród-
Wielki słownik ortograficzny PWN*
gród grodu, grodzie; grodów: gród Kopernika (= Toruń), gród Kraka (= Kraków), gród Neptuna (= Gdańsk); przym.: grodzki
Grody Czerwień•skie Grodów Czerwień•skich
Słownik języka polskiego PWN*
gród
• grodowy, grodzki
1. «dawna osada obronna lub warowna siedziba księcia; od XIV w.: siedziba starosty»
2. «miasto»
• grodowy, grodzki