grodzki
Wielki słownik ortograficzny PWN*
grodz•ki (od: gród); -dz•cy
Słownik języka polskiego PWN*
gród
• grodowy, grodzki
1. «dawna osada obronna lub warowna siedziba księcia; od XIV w.: siedziba starosty»
2. «miasto»
• grodowy, grodzki
sąd grodzki
1. «w Polsce przedrozbiorowej: sąd sprawowany przez starostę»
2. «sąd pierwszej instancji rozpatrujący sprawy cywilne i karne mniejszej wagi»
akta ziemskie, grodzkie «księgi sądowe prowadzone w Polsce od XIV w. przez sądy ziemskie lub grodzkie»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
