idę

Wielki słownik ortograficzny PWN*

id (psych.) idu, idzie a. ndm
id. (= idem – ten sam, tenże)
Ida Idzie, Idę, W. Ido; Id

Słownik języka polskiego PWN*

-id, -ida «ostatni człon wyrazów złożonych wskazujący na podobieństwo do czegoś lub na posiadanie określonej cechy, postaci, kształtu»
id «w psychoanalizie: ogół nieświadomych popędów oraz wypartych ze świadomości konfliktów wewnętrznych»
id. «idem»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego