innowierca
Wielki słownik ortograficzny PWN*
in•no•wier•ca -cę; -cy, -ców
Słownik języka polskiego PWN*
innowierstwo
• innowierczy • innowierca
1. «wyznawanie innej religii niż ta, którą wyznaje otoczenie»
2. «ogół innowierców»
• innowierczy • innowierca