iść
Wielki słownik ortograficzny PWN*
iść idę, idziesz, idą; idź, idź•cie; szedłem, szedł, szła, szli
iścić iszczę, iszczą; iść, iść•cie
daleko idący (np. wniosek)
Słownik języka polskiego PWN*
iść
1. «posuwać się, stawiając kroki»
2. «udawać się gdzieś, aby wykonać jakąś czynność»
3. «kierować się czymś w postępowaniu»
4. «toczyć się w czasie»
5. «o środkach lokomocji: jechać, płynąć, lecieć»
6. «o przedmiotach, towarach, listach itp.: być wiezionym, przesyłanym, transportowanym»
7. «o cieczach: płynąć, wydzielać się»
8. «o zjawiskach atmosferycznych, zjawiskach przyrody: nadchodzić, nadciągać»
9. «o słońcu, chmurach itp.: posuwać się»
10. «o zapachach, świetle, dźwiękach itp.: wydobywać się, wydzielać się, rozchodzić się»
11. «o maszynach, mechanizmach: funkcjonować»
12. «przebiegać w jakiś sposób»
13. «być przeznaczonym, użytym na coś, mieć zastosowanie w czymś»
14. «zmieniać położenie»
15. «mieć określony kierunek, ciągnąć się»
16. «występować w jakiejś kolejności czasowej lub przestrzennej»
17. «o przedstawieniu teatralnym, muzyce, artykule prasowym itp.: być wystawianym, nadawanym, publikowanym»
18. «zbliżać się w czasie»
19. «o wojsku: atakować»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Ciekawostki
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
