klucz
Wielki słownik ortograficzny PWN*
klucz -cza; -cze, -czy
słowo klucz słowa klucza; słowa klucze, słów kluczy
Klucze (miejscowość) -ucz; przym: kluczewski
Słownik języka polskiego PWN*
klucz
• kluczyk
1. «metalowe narzędzie do zamykania i otwierania zamków i kłódek»
2. «narzędzie do dokręcania lub odkręcania śrub i nakrętek»
3. «narzędzie do nakręcania jakiegoś mechanizmu»
4. «przycisk stanowiący część aparatury telegraficznej lub radiowej, którym telegrafista nadaje telegram»
5. «metoda lub rzecz pozwalająca na osiągnięcie lub zrozumienie czegoś»
6. «zasada szyfrowego zapisu informacji»
7. «zasady, według których się coś przeprowadza, rozstrzyga»
8. «objaśniający komentarz do różnego rodzaju zadań matematycznych, fizycznych, chemicznych; też: tekst zawierający rozwiązanie tych zadań»
9. «znak graficzny umieszczany na początku pięciolinii, określający wysokość zapisywanych na niej dźwięków»
10. «szyk, w jakim lecą ptaki wędrowne, przypominający kształtem literę V; też: taki szyk samolotów»
11. «wykaz zwierząt, roślin itp. ułożony według zasad systematyki»
12. zob. zwornik w zn. 1.
13. «zespół majątków ziemskich, folwarków położonych niedaleko siebie i będących pod wspólnym zarządem»
• kluczyk
klucz uniwersalny, środ. klucz szwedzki «klucz nastawny o części roboczej dającej się dostosować do kształtu i wymiaru łba śruby lub nakrętki»
klucz dynamometryczny «klucz z urządzeniem sprężynowym umożliwiającym regulację siły dokręcania»
