konia

Wielki słownik ortograficzny PWN*

koń konia; koni, koń•mi: koń mechaniczny (skrót: KM); koń Przewalskiego

Słownik języka polskiego PWN*

rozkuć konia «oderwać koniowi podkowy»
konie «wóz, powóz z zaprzężonymi do niego końmi»
koń
1. «duże zwierzę o wydłużonej głowie, grzywie na karku, długim ogonie z włosia i krótkiej sierści, hodowane jako zwierzę wierzchowe i pociągowe»
2. «zabawka dziecięca wyobrażająca to zwierzę»
3. «figura szachowa w kształcie głowy tego zwierzęcia»
4. «drewniana, podłużna skrzynka na czterech nogach, służąca do ćwiczeń gimnastycznych»
5. wulg. «członek męski»
6. daw. «koń wraz z jeźdźcem»

• koński • koniś • konisko
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego