koniugacja
Wielki słownik ortograficzny PWN*
koniuga•cja -cji, -cję; -cji
Słownik języka polskiego PWN*
koniugacja
• koniugacyjny • koniugować
1. «odmiana czasownika przez osoby, czasy, tryby itp.; też: zespół form fleksyjnych czasownika»
2. «łączenie się w pary chromosomów homologicznych podczas mejotycznego podziału jądra komórkowego»
3. «akt płciowy u niektórych organizmów niższych, polegający na czasowym połączeniu się dwóch organizmów i wymianie materiału genetycznego»
• koniugacyjny • koniugować
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
