konkubent

Wielki słownik ortograficzny PWN*

kon•kubent -n•cie; -n•ci, -n•tów a. konkubin

Słownik języka polskiego PWN*

konkubent, konkubin «mężczyzna żyjący z kobietą w konkubinacie»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego