kontra
Słownik języka polskiego PWN*
kontr-, kontra- «pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczający przeciwieństwo, przeciwstawienie, występowanie przeciw, w przeciwną stronę, przeciwdziałanie»
kontra I
• kontrować
1. «wypowiedź lub działanie wyrażające sprzeciw wobec wypowiedzi lub działania innej osoby»
2. «w boksie: błyskawiczny cios odparowujący lub blokujący atak przeciwnika»
3. zob. kontratak w zn. 2.
4. karc. «zobowiązanie się gracza do niedopuszczenia do wzięcia przez przeciwnika deklarowanej liczby lew»
5. «w wioślarstwie: wiosłowanie wstecz»
6. «kreskowa klisza drukarska, dająca na odbitce odwrotny w stosunku do oryginału układ plam czarnych i białych»
• kontrować
